Jury
Janusz Głowacki (ur. 1938), polski prozaik, dramatopisarz, scenarzysta i felietonista. Absolwent Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, przez krótki czas studiował również aktorstwo w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie. W czasie studiów pisywał recenzje teatralne. Autor publikowanych w tygodniku „Kultura” felietonów, licznych opowiadań, powieści, scenariuszy filmowych (Rejs, 1970; Trzeba zabić tę miłość, 1972) i sztuk teatralnych (m.in. Kopciuch, 1979; Fortynbras się upił, 1990; Czwarta siostra, 1999). Międzynarodową sławę przyniósł mu dramat Antygona w Nowym Jorku (1992), przetłumaczony na ponad dwadzieścia języków i do tej pory wystawiany w teatrach na całym świecie. Odznaczony Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2005) i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2014).
Claudio de Maglio (ur. 1955), włoski aktor, tancerz, reżyser teatralny, dramaturg i pedagog. Specjalista od technik ruchu scenicznego, komedii dell’arte i mimu. Założyciel Teatro dell’Aria. Jako aktor i tancerz związany z wieloma teatrami we Włoszech i w Europie, m.in. z Teatro la Fenice w Wenecji i Théâtre des Bouffes du Nord w Paryżu. Od 1992 dyrektor artystyczny Miejskiej Akademii Teatralnej im. Nica Pepego w Udine, od 2006 związany z grupą Centro Teatro Ateneo działającą przy Uniwersytecie La Sapienza w Rzymie. Prowadzi liczne wykłady, seminaria, warsztaty i kursy mistrzowskie we Włoszech i za granicą. Bierze udział w dużych międzynarodowych projektach artystycznych, m.in. Misterio Buffo e altre storie di Dario Fo e Franca Rame (2012). Spektakle przygotowane pod jego kierunkiem są prezentowane na licznych międzynarodowych festiwalach i często nagradzane, m.in. w Montpellier (2004), Belgradzie (2006), Bratysławie (2008), Moskwie (2009) oraz na MFST ITSelF (2007, 2009).
Stanisław Moisiejew (ur. 1959), ukraiński reżyser i dyrektor teatrów, pedagog. Od 2012 dyrektor artystyczny Narodowego Akademickiego Teatru Dramatycznego im. Iwana Franki w Kijowie. W swoim dorobku ma ponad pięćdziesiąt wyreżyserowanych przedstawień, w kręgu jego zainteresowań znajdują się zarówno klasyczne sztuki Williama Shakespeare’a, Friedricha Schillera, Antona Czechowa, Henrika Ibsena, Luigiego Pirandella, Jeana Anouilha, jak i współczesny dramat ukraiński. Jako wpływowa postać ukraińskiego środowiska teatralnego przewodzi zespołowi administratorów i artystów teatralnych, którzy lobbują w Ministerstwie Kultury za wprowadzeniem zmian do ustawodawstwa teatralnego. Aktywnie uczestniczy w kulturalnej współpracy międzynarodowej, angażując się w projekty m.in. British Council, Goethe Institut i Instytutu Polskiego. Jest wykładowcą na Wydziale Reżyserii Kijowskiego Narodowego Uniwersytetu Teatru, Filmu i Telewizji im. Iwana Karpenki-Karego.
