Pokazy filmów Macieja Stuhra.
II KONCERT NA WIOLONCZELĘ I ORKIESTRĘ
na podstawie reportażu Małgorzaty Smolak
Maciek jest młodym okulistą, a z zamiłowania koncertuje ze swo- im zespołem muzycznym. Podczas jednego z występów dostaje udaru mózgu, przechodzi skomplikowaną operację, z trudem udaje się go uratować. Jego stan jest ciężki, nie ma z nim żadnego kontaktu. Maćkiem opiekuje się żona oraz przyjaciele z zespołu. Monika nie wierzy jednak w konwencjonalną medycynę, woli za- ryzykować terapię alternatywną dla swojego męża. Przyjaciołom udaje się znaleźć dla Maćka ośrodek rehabilitacyjny, do którego go przenoszą. W ośrodku okazuje się, że nowy polski wynalazek – cyberoko – pozwoli Maćkowi kontaktować się z otoczeniem poprzez komputer. Dzięki temu dowiadujemy się, że Maciek czuje się uwięziony nie tylko w swoim ciele, ale również w swoim związku. Rozpoczyna się walka o wolność dla Maćka, ale będzie to tym trudniejsze, że do sądu trafia wniosek o jego całkowite ubezwłasnowolnienie. Czy sąd przychyli się do wniosku, czy zaufa nie do końca przebadanemu sprzętowi medycznemu, za pomocą którego Maciek komunikuje się ze światem?
W filmie wykorzystano nagranie II koncertu na wiolonczelę i orkiestrę symfoniczną Pawła Mykietyna w wykonaniu Marcina Zdunika i Orkiestry Sinfonia Varsovia pod batutą Bassema Akiki. Kompozycja pochodzi z katalogu Polskiego Wydawnictwa Muzycznego
Film współfinansowany przez Polski Instytut Sztuki Filmowej
KRWAWY DZIEKAN
Kolejny krótki film Macieja Stuhra bawi się konwencją horroru. Studentka Akademii Teatralnej Ewa wbiega spóźniona do gmachu szkoły. Budynek jest dziwnie pusty, sale pozamykane, dochodzą tylko podejrzane odgłosy. Ewa z przerażeniem odkrywa bezwładnie leżące ciała. Próbuje uciec ze szkoły, ale wszystkie drzwi w międzyczasie zostały zamknięte. W końcu udaje jej się odnaleźć swoją grupę, zamkniętą w jednej z sal. Wkrótce okazuje się, że cała Akademia została sterroryzowana przez tajemniczego Krawego Dziekana. Studenci zostają poddani ostatecznej próbie ich przydatności do zawodu aktora. Głos Krwawego Dziekana wydaje polecenia, każąc studentom grać fragmenty swoich aktorskich egzaminów. Dziekan ma nad studentami dziwną władzę, potrafi nawet pozbawić ich życia. Niektórym nie udaje się przejść tej próby. Młodzi aktorzy odkrywają prawidłowość w tej śmiertelnej pułapce: jeśli grają źle, ginie ktoś ze słuchających, kiedy grają pięknie – giną występujący. Jak rozwiążą tej koszmarny dylemat? Czy uda im się przechytrzyć Krwawego Dziekana?
Krwawy Dziekan nie jest jednak klasycznym horrorem, a raczej jego pastiszem. Przy okazji jest metaforą losu młodego aktora, który aby uprawiać ten wymarzony zawód, musi poświęcić bardzo wiele. Czasem nawet życie. Film powstał w warszawskiej Akademii Teatralnej, w ramach zajęć Macieja Stuhra ze studentami, w ramach przedmiotu Praca z kamerą. Profesjonalna oprawa, o którą zadbali operator Maciej Puczyński i kompozytor Michał Gorczyca, sprawia, że film daleko wykracza poza szkolną wprawkę i staje się zabawą w film krótkometrażowy.