TATARAK/MARTA
na podstawie utworów Jarosława Iwaszkiewicza
Czy pamięć może być źródłem obiektywnej wiedzy o świecie i przeszłości? Co dzieje się ze wspomnieniami gdy opowiadamy je innym ludziom? Jak stwarza się rzeczywisty czas gdy przywołujemy obrazy z przeszłości? TATARAK/MARTA to opowieść o fascynacji życiem, które powoli umyka, to próba uchwycenia struktury wspomnienia. Etiuda powstała z inspiracji drugim tomem dzienników Jarosława Iwaszkiewicza, które zostały wplecione w opowiadanie tego samego autora pt. „Tatarak”. Główną bohaterką spektaklu jest Marta, która wraz ze swoim przyjacielem próbuje odtworzyć pewną miłosną przygodę. która znacząco wpłynęła na jej życie.
Umierający to zupełnie inny ludzie. Do nich nie można stosować zwykłych praw logiki i życia. Są to ludzie jakby z innych planet, obdarzeni odrębnymi zmysłami i władzami umysłu. Znieczuleni na jedno, przeczuleni na drugie, inaczej patrzą na cały otaczający ich świat i pojmują go odmiennie. Czy lepiej, czy gorzej – któż osądzi. Życie ma swoje prawa, a śmierć swoje. I w jednym, i w drugim razie ulegamy tylko tym prawom, bo wyjść z siebie nie możemy.
Ignacy Dąbrowski, Śmierć
